Tek çare

Macit CÜNÜNOĞLU

Siz hiç hapis yattınız mı?
Sevdiklerinizden ayrı kalarak bir deliğe tıkılıp yaşamak
dünyanın en zor işlerinden biridir.
Başta Ahmet şık ve Altan kardeşler...
Ve daha niceleri; uzun zamandır içerdeler.
İnsanın yüreği sızlıyor.
Ama iktidara anlatmak güç.
Kumpasın biri bitiyor diğeri başlıyor.
İlkinin adı Feto'ydu, şimdiki ise devlet zulmü.
Yatanların tanrı yardımcısı olsun...
Çünkü hukuk, adalet işlemiyor.
Hatta en yüksek yargı organı AYM kararlarını takan da yok.
Sanki ülkemiz dünyadan kopuk Güney Kore'nin Ordadoğu
versiyonuyla yaşıyor.
Başta kendini bilmez bir lider, gözü kararmış, intikam
hırsıyla yanıp tutuşuyor.
Tabii olan da zavallı halka oluyor.
Çoğunluğun elinde pamuk şeker, dinle bayrakla harmanlanmış...
Ye babam ye!

Hâlbuki hapislik zor zanaattır.
Dik duruş, direnmek ister.
Yatanlar bilir, kapanınca kör kapılar dışarıyla ilişkin biter.
Tek iletişim aracın gardiyanlardır.
Kara bıyıklı cehennem zebanileri.
Kötüsüne düşersen çektirir de çektirir.

Güya yirmi birinci yüzyılda yaşıyoruz.
Refahın, özgürlüklerin ve de demokrasinin yaygınlaştığı çağ.
Ya bizde?
Karabasanlı yıllar.
Zalimin pençesinde çırpınıp duruyoruz.
İnanın, yurt dışındaki sevdiklerim en az bizim kadar
acı çekiyorlar.
Zaman zaman ABD'de yaşayan Prof. Nurten halamız duygularını
öyle güzel ifade ediyor ki...
İnsanın gözleri nemleniyor.

Yine de umudumuzu yitirmeden sanata sığınıyoruz...
Tek çare...
Yıkılmadan yaşamak lâzım...
Hele de yüreğimizde teslim olmak yoksa...
"Yaşasın hayat" diyerek yola devam edeceğiz...
En azından evlâtlarımız, torunlarımız aşkına.