bir şair vardı, öğretmen

02 Eylül 2015

İnsanlık yolunda...

Macit CÜNÜNOĞLU
02/09/2015 08:26

 

 
 
Filistin lideri Mahmud Abbas 13 milyon dolara saray yaptırıyormuş...
Aslında 13 milyon dolar büyük para değil...
Ataşehir'de orta hâlli 13 dairenin karşılığı...
Fakat söz konusu Filistin olunca haber servis edilmiş...
Yakışır Abbasıma...
Ne de olsa dünya çapında şöhret...
Saraylarda oturmayacak da biz mi oturacağız?

Gene de haberi okuyunca aklıma Yaser Arafat geldi...
Rahmetli güzel eşine 300 milyon dolarlık mini bir servet bırakmıştı...
O da Paris sosyetesine karışıp gününü gün ederek yaşamaya başlamıştı...
Arkada onlarca yılın kavgası savaşlar, kan ve gözyaşı...
Kimin umurunda, kim farkında?

Evet, bu işler böyledir...
Mücadeleni iyi pazarlarsan dünya çapında destek alırsınız...
Hem maddi hem manevi...
Yeter ki göz boyamasını bil...
Hatırlayan hatırlar, bizim Deniz de (Gezmiş) Filistin'e gitmişti...
Elde silah, davaya omuz vermek için...
Şimdilerde o günlere ait fotoğrafları boy boy yayımlanıyor...
Yaşasın enternasyonlizm, yaşasın halkların dayanışması!
Hey gidi hey!
Ne saf günlermiş!

Fakat samimiydi, beklentisizdi...
Nerde haksızlık hukusuzluk zülum var...
Gençlik oradaydı, adları 68'liler olan bir kuşak...
Yalnız Filistin'de değil; Angola'da, Kamboçya'da, Vietnam'da...
Ne diyelim, selâm olsun o devirlere...
Ancak Mahmud Abbasların maskesini düşürelim...
Artık gaza gelmenin lüzumu da yok...
Can bizim evlat bizim...
Ayrıca IŞİD miyiz?
Devlet-i âlimizin kurup yaşattığı!
Mavi Marmara günleri de geride kaldı...
Gitti dokuz can, hepsi oldu Niyazi...
Kim için, ne adına?

Saraylarda yaşayanlar keyif çatıp mutlu olacakmış...
Çok mu önemli?
Aslında çağımız saltanatları yıkma çağı...
Hele diktatörlükler...
Boş verin sahte baharları...
Bir Deniz'in, Denizlerimizin hayatları herşeyden değerli...
Gözümüz gibi koruyacağız gençliğimizi, yarınlarımızı...
Gezi'de olduğu gibi kurda kuşa yem etmeyeceğiz...
Bu böyle biline, böyle kabul göre...
Arabın yalellisine verecek canımız yok bizim!

Bir ömür geçti, umutla kavgayla mücadeleyle...
Geriye kalan hoş bir seda...
İçinde onur, bir lokma bir hırka taşıyan...
O da bizim gibilere yeter de artar bile...
Yeter ki insan olmasını bil!

Hiç yorum yok: