Cizre;
Şırnak'ın ilçesi...
Günlerdir kan gövdeyi götürüyor...
21 ölü...
On binlerin katıldığı cenaze törenleri...
Ve burası Türkiye!
Sıkıyönetimlerle yönetilen ülke...
Üstelik çağımızda!
Eserinle gurur duy Usta...
Sarayların, saltanatın senin...
İnsanlık bizim olsun!
Ekmek ister gibi 400 milletvekili istiyorsun...
Ama olmuyor.
Netice?
Acıların tavan yaptığı memleket...
Siyaset kirli, PKK azmış...
Ya devlet?
Hepsinden beter!
Derin mi derin, sinsi mi sinsi...
Vuruyor!
Ancak nereye kadar?
Ayrıca 1 Kasım, seçimler çare mi?
Hiç sanmam.
Çünkü niyetler bozuk...
Nefretten, intikamdan besleniyor...
Ve masum halkımızın duyguları dibine kadar sömürülüyor!
Sorarım...
Şehit dediğimiz nedir?
Toprağa düşen fidanlarımız, kınalı kuzularımız, canlarım benim...
Elbette saygı...
Lâkin insanı yaşatmak daha önemli...
Kahrolsun siyaset, yerin dibine batsın savaşlar...
Barış, barış, barış...
Her şeye rağmen!
İşte; tek sloganım, tek amacım...
Yaşama sevincim benim.
Fakat bu kadrolarla barış çok uzak...
Çünkü zihniyetler hastalıklı...
Kürt'ten nefret et, Alevi'yi dışla...
Varsa yoksa milliyetçileğe dayalı Sunni-Îslam!
Ve Mustafa Kemal düşmanlığı.
Bu gidişle daha çok kan görür...
Daha çok şehit cenazesi kaldırırız.
Nasıl olsa kalbler nasırlaşmış...
Vicdanlar politize...
İnsanı, insanlığı harcamışız ki...
Saraylar, saltanatlar, iktidar uğruna!
Bence "batsın bu dünya!"...
Ama nasıl?
Merak etmeyiniz efendim; cevabı yarına!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder