Siz ne düşünüyorsunuz bilmem ama…
Cumhuriyet’in tadı kaçalı çok oldu.
Kuruluş süreci bir yana demokrasiye geçiş yılları bir yana…
M.Kemal mirâsı Cumhuriyet’e üç buçuk darbe reva mı?
Başta laiklik golü yedi, dincilik yükseldi yükseldi…
Geldi tepemize oturdu!
Hem de nasıl?
Bir “sandık” teranesi tutturuldu, varsa yoksa seçim zaferi…
İnsan hakları, özgürlük, evrensel hukuk rastgele!
Aslında bizdeki Cumhuriyet’in hazzetmediği üç muhalif var…
Birincisi solcular… (Bkz: M.Suphi-N.Hikmet, TKP tarihi.)
İkincisi Kürtler… (Teferruata gerek yok, yalnız Dersim yeter.)
Üçüncüsü tarikatçılar… (Örnek çok, hangi birini yazsam ki?)
Ve mücadele uzun yıllar devam etti…
Yenildi solcular, acıyla kanla gözyaşıyla acımasızca zalimce…
Aynı kaderi paylaşan Kürtler direndi…
Milliyetçilik bayrağıyla yeniden yükselişe geçti…
Ya üçüncüsü?..
Şeriatçı mı, dinci mi dersiniz?
Kurnazdılar, sinsiydiler…
Vakti zamanı gelince su yüzüne çıktılar!
Çöreklendiler toplumun başına…
Makarnayla, bulgurla, kömürle, Kur’an’la, askerî payandayla!
Hedef koydular 2023’ü…
Cumhuriyet’in doksanıncı yılında!
Bu saatten sonra ne yapmalı bilmem ki?
Halis solcuların nesli tükendi.
Geriye CHP ile BDP kaldı…
MHP’yi ciddiye almıyorum, söylemi ıvır zıvır, ülküleri iktidara angaje!
Sesleniyorum sonsuzluğa: “Oh my god”…
Sen bize yardım et!
Bir de son umut:
“Gezi ruhu”…
Bağımsız, yenilikçi, heyecanlı, duru, yaratıcı, isyankâr, genç ve gelecek…
İşte yarınların Türkiye’si…
Özgür, laik, demokrat, paylaşımcı…
Yakışır bu ülkeye “Gezi”nin ellerinde yükselen devrimci C U M H U R İ Y E T…
Öyleyse ha gayret!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder