“Balyoz” deyince ilk aklıma gelen 12 Mart süreci.
Aylardan Mayıs…
Mahir (Çayan) ve arkadaşları İsrail Başkonsolosu Elrom’u kaçırmış…
Nihat Erim önderliğindeki iktidar cadı (solcu) avını başlatmış…
Altı ilde sıkıyönetim, İstanbul’da sokağa çıkma yasağı…
Ve askerî faşizmin ayak sesleri!
Aradan yıllar geçti…
Yıl: 2010
Taraf gazetesi, bavul, Mehmet Baransu…
Ve onlarca belge…
Tesadüf bu ya, yine karşımıza çıkıyor “Balyoz”.
Bu kez figüranlar değişik…
Paşalar 2003 yılında oturup karar vermiş,
“Yıkalım bu iktidarı, bombalayalım, yerle bir edelim!”
Maalesef yemedi…
Çuvala sığmadı süngü, karaya vurdu Fenerbahçe komutanları…
Düştü yelkenler, yıldızlar söküldü…
Yargıtay son seslenişini yaptı: “Tarih önünde suçlusunuz.”
Milâd: 9 Ekim 2013
Düşünsenize, ne kadar hazin bir durum.
Halkın gücüne güvenmeyip namlunun ucundan geçen demokrasi…
Ve devam edelim; “Cumhuriyet mitingleri”, “27 Nisan mailleri”…
Hani diyordu ya Sultan: “Sandık”…
İşte bu konunun altı çizilmeli.
Karar açıklandı, yüzlerce yıllık mahkûmiyetler…
Ağlayanlar, sızlayanlar.
Genel Kurmay önünde protesto…
Dikkatinizi çekerim, yüz binler değil, alayı 50 (yazıyla da ELLİ) kişi…
İşte ben buna yanarım…
Yapılmamış bir darbeye ağır hapis…
Benim “çiçek” albayıma on altı yıl…
Üstelik zurnanın son deliği…
Öyleyse koyver gitsin!
Az mı çektik militarizmden?
Ancak sesimiz çıkmadı, bedel ödedi gençler…
Piyasa artık sahte mağdurların…
Dört ay hapisliğini pazarlayanların…
Tramvaydan indi büyük USTA…
“Kahrolsun her türlü FAŞİZM”…
Nokta!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder