Evet, gerçekte “Yetmez ama evet” Sultan’ın sloganı.
Ne derseniz deyin, damardan yürekten.
Bakmayın seslendirmediğine, daha bunlar başlangıç.
Şimdilik iyi gidiyor, en azından on bir yıldır.
34, 47, 50 derken…
Üst sınırları zorluyor, seçeneksiz muhalefetsiz.
Yazık oluyor bu topluma…
Bu ülkeye…
Bu topraklara…
Bölünmüş halk, parçalanmış vatan!
Değer mi?
Zenginlik, gemicik, saltanat vesaire…
Bir din, bir mezhep uğruna yıkıp geçti ortalığı!
Türban ha?
Arzın merkezi, özgürlüğün karanlık şemsiyesi…
Bilemiyorum, kimlere söz verdi?
Yoksa Cumhuriyet’ten kalan tüm değerleri yok etmeye yemin mi etti?
Paketmiş, ilerlemeymiş…
İnsanlığın yüzyıl önce çözdüğü meseleler.
Haklısın Sultan, çağdışı lekeleri pişirip pişirip sür piyasaya…
Ve adını da “İleri demokrasi” de…
Nasıl olsa bu seçmen yer!
Yetmedi, bir de komşunun iç işlerine burnunu sok…
Taşı topraklarımıza sefilleri; vatandaş yap, seçmen yap…
Umudun olsun…
Merak etme çökmüyorsun.
Ne diyor anketler?
Yüzde 51,9…
Doğrudur, ben inanırım.
Bileşik kap usulü memleketin içine ettiğin sürece…
Yükselir oyların, yükselir piarın!
Evet, gerçek “Yetmez ama evet”çi Sultan…
Ayrıca daha bunlar başlangıç…
Dilim varmıyor söylemeye ama yaşadıklarımız iyi günler.
Çünkü izlenen siyaset Makyavel’e pabucunu ters giydirir…
Bilinen ne kadar siyasî terminoloji varsa alayını çürütür.
Örneğin “oportünizm”, “pragmatizm”, “oryantalizm”...
Hepsi sultanın bünyesinde mevcuttur!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder