Önce Olimpiyat uçtu, sonra Dünya Kupası…
Öyleyse izlemeye devam!
Aslında sportif faaliyetlerde demokrasimize benziyor…
Bir yere kadar…
Daha doğrusu modern dünyanın kapısında stop…
Kırmızı kartla oyun dışı kalıyorsunuz!
Suriye maceramızda böyle sonuçlanmadı mı?
Efelendik, celâllendik…
Elin oğlu oturdu masaya; “bu iş buraya kadar, nokta”…
Bir güzel kıçımızın üstüne oturduk!
En iyisi mi annemizin ligine bakalım…
İmralı’ya, Kandil’e, Dersim’e…
Efendim, her şeyden önemlisi seçimlere!
Altı ay sonra belediyecileri seçeceğiz…
Ankara’da değil asıl köfte burada!
Ayıptır söylemesi, yedi sülaleye köşe döndürecek makamlar!
Küçümsemeyin sakın ha, yerel yönetimler çok mühim.
Yeter ki o mekanizma içerisinde kapının mandalı olun…
Gelsin son model arabalar, evler, lüküs hayat!
Zaten ülkemiz güllük gülistanlık…
Ne işsizlik, ne yokluk, ne kriz…
Medara iftiharımız, umudumuz ve de yegâne “gül”ümüz hac yollarında…
Sultanımız dört köşe, müritleriyle gönül eğlendirmekte!
Çatlasın düşmanlar, Geziciler, çapulcular, faiz lobicileri, Beyaz Türkler…
Eğitim hâl yoluna konuldu, türban kesin sonuç…
Halk mutlu, anketlerde müjdeleniyor zafer!
Bir de evlere şenlik muhalefetimiz var…
Mustafa Sarıgül’e endexli (“x” artık serbest)…
Aday mı değil mi?
Neyse, bayram günü siyasete fazla dalmayalım…
Televizyon ekranlarından yeteri kadar kan damlıyor…
Diyorlar ki vatandaş yollarda kurban!
Ne kadar acı…
Olimpiyatımız, Dünya Kupamız yok…
Şu yalancı dünyada gönüllerimiz hep hüzünlü…
Yoksa haram mı bayramlar?
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder