bir şair vardı, öğretmen

09 Şubat 2018

Biraz hüzün, biraz sevinç

Aygün-Ben-Fahri-Atila
















Onlarla Beşiktaş'taki kahvede görüşüyorum.
Yıllardır müdavimler.
Özellikle "Baba" vazgeçilmez adam.
Bayındırlık Müdürlüğü'nün efsanesi.
Kim öldü, kim kaldı; âdeta haber kaynağı.
Şimdilerde Mete var.
İyi ki Face sayfası oluşturmuş...
Canlı yayın...
En son İhsan'ın evlâdını yitirişini öğrendik...
Ne acı?
Nurlar içinde yatsın, elbette dayanılması zor.
Yener de dünyayı terk etti...
Ve daha niceleri.

Vefat listesine bakıyorum...
Gidenler mi çok, kalanlar mı?
"Her ölüm erken" der şair...
Kimler gelmiyor aklıma.
Örneğin Perihan abla...
Emekli olduktan sonra Kanlıca'daki evinde ziyaret etmiştim.
Klasik müzik eşliğinde viski ikram etmişti.
Edebiyat Fakültesi mezunu...
Yapı İşleri I. Bölge Müdürlüğü'nün idari işlerinden sorumluydu.
Ne mutlu bizlere ki personeli olduk.
Aynı şekilde Fikret Dirilgen...
Unutulmaz Bölge Müdürü.
Yardımcıları Ertuğrul bey, Nevzat bey...
Ve kaliteli grup amirleri.
Rakım Uçtum, Avni Yüncüoğlu, Raşit Rona Rodopman, Doğan Ulutaş...
Beyefendi mühendis, mimarlar.
Hepsi birer (moda deyimle) "yaşam koçu"...
Unutulmaz değerler.

Günümüzde var mıdır böyle çalışma ortamları...
Paranın konuşulmadığı, insanlığın ön plâna çıktığı.
Hiç sanmam.
Beşiktaş'taki meyhanede az mı rakı içtik
Mengü, Fuat abilerle...
Tabii Aygün baş rolde.
Aybars sekreterimiz, Fadıl neşe kaynağı...
Öyleyse gidenlere selâm, bizler Mete'nin sayfasındayız...
Biraz hüzün, biraz sevinç yaşasak da.

Macit CÜNÜNOĞLU
 

Hiç yorum yok: