bir şair vardı, öğretmen

25 Kasım 2017

Torunlarım


Nehir ile Su














Belli bir yaştan sonra kilometre hızla dönüyor.
Şunun şurasında "Yılbaşı"na ne kaldı?
Bir yıl daha devriliyor.
Hâlbuki dün çocuktuk, çabuk büyüdük...
Gençlik, evlilikler falan derken torunlara karıştık.
Dün kızımdaydım, şarkılar söylüyor Su...
Kimden mi?
Aklınıza kim gelirse, Beatles'dan Baby Dylon'a...
Elinde kumanda, mikrofon niyetine...
Tek bir satır atlamıyor.
Oysa okuma-yazma bilmiyor...
Henüz sökemedi...
Lâkin söz konusu müzik olunca dikkati melodiye odaklanmış.

Çocukluğum olsa büyüklerim endişelenirdi...
"bu çocuk aptal mı?"...
Bense gurur duyuyorum, ne güzel şarkılar söylüyor diye.
Demek ki çağ farkı böyle bir şey.
Tabii kardeşi Nehir de O'na eşlik etmekten geri durmuyor.
Ha bire kreasyon değişikliğiyle ablasıyla yarışıyor...
Derdi rekabet, altta kalmamak.

Hoş, duygulu bir geceydi...
Kızımın zoraki ikram ettiği viskiyi çok içmişim...
"Benim babam köylü" diye de uyarmıştı...
Ancak söz dinleyen kim?
Lahmacunla kafayı buluyoruz!
Yine de bir arada olmak dünyanın en değerli zenginliği.
Zaman zaman gözlerim nemli...
Geçmişim sinema şeridi...
Torunum sahnede, küçüğü eteğinin altında...
Son parçamızı koro hâlinde seslendiriyoruz...
"Yaşa Mustafa Kemal Paşa".

Macit CÜNÜNOĞLU

Hiç yorum yok: