Öğretmenler

Macit CÜNÜNOĞLU

Öğretmen deyince kırk kere düşünmek lâzım.
Öğrenciyi dersten de soğutur, o dersin âşığı da yapar.
İyi kötü bir takım okullarda okuduk.
İlkokul öğretmenim Mecit Bey'i asla unutmam.
Babamın meyhane arkadaşıydı.
Sertti mertti ama sağlam eğitimciydi.

Ortaokulda da Türkçe'cimiz Cevriye hanım...
Edebiyatı sevdirdi.
Rona Bey de sporun temellerini attı.
Gelelim öğretmen okuluna, yaşlar ilerlemiş...
Buluğ çağının heyecanı...
Âşklar, sevdalar, bu arada şekillenen ideolojiler.
Meşhur öküzümüz vardı, fizikçi Halil Bey...
Faşistin allahı, dayağını yemeyen az öğrenci vardı.
Lemanser Hanım, Bedri Bey, Rafet Hoca...
Bu üçlü de gönüllerin şampiyonuydu.
Sahada Kel Faruk (Sükan), resimde Mehmet Alan...
Âdeta efsaneydiler.

Üniversite de Mehmet Bektaş'ı unutmak ne mümkün.
Aydınlığa adanmış bir hayat...
Üstelik en zor koşullarda.
Tabii hiçbiri unutulmadı.
Yüreğimde öyle bir yer etmişler ki, ömür boyu taşıyacağım.
Sağcı iktidarlarla işbirliği yapanlar da vardı...
Öğretmen arkadaşını satan, öğrencisini gammazlayan...
Özellikle Tokat'ta...
Hüsamettinler, Kipkipler ve daha niceleri.
Hayatları karartmaktan zevk alırlardı.

Yazarken aklıma geldi, basit bir yemek boykotu yüzünden
Nedim'i de sürülmüştü...
Canım benim, kısa süre önce vefat etti.
Her hayat bir öykü, her an bir masal.
Ya şimdi, yeni öğretim yılı başladı.
TEOG tartışmaları arasında imamlar ordusu işbaşında.
İnanın bugünden baktığımda dünün sağcısını dâhi özledim...
Denize düşen yılan misâli!

Yine de umudum var...
Cumhuriyet'in mayalanması sağlamdır...
Teslim olmaz kurda kuşa, dinciye yobaza.
Çağımız bilişim çağıdır, bilginin kılavuz olduğu dünyada
karanlığa yer yoktur.