Dilek Ablam

12 Haziran Anıtı (Tankut Öktem)

"BU GÜN GÜZEL AMASYAMIN ONUR GÜNÜ.
1919 HAZİRANIN 12. GÜNÜ VE SEVGİLİ ATAM AMASYA'YI ŞEREFLENDİRİYOR.
BİZLER BU GÜNÜ BAYRAM OLARAK KUTLUYORDUK, ARTIK YOK.
ÇOOOKK ÜZGÜNÜM."


Dilek Abla yazıyor...
Akrabam, babamın dayısının torunu.
M. Kemâl sevdasıyla yanıp tutuşan asilzade bir ailenin
müstesna temsilcisi.
Tam Cumhuriyet kadını, gurur kaynağımız.
Evleri Hükümet Konağı'nın hemen arkasındaydı.
Doğduğum kentin en gösterişli malikânelerinden biri.
Kocaman bahçesi, konağa çıkan mermer kaplı ikiz merdivenler...
Ve kocaman salonlar, yüksek tavanlar; bodrum hariç iki katlı.
Bir nevî saltanat yılları veya lâle devri.
Ve "12 Haziran"...
Ellili, altmışlı yıllarda öylesine görkemli kutlanırdı ki...
Âdeta şölen.
Zaten bir adı da "12 Haziran Festivali"...
Eğer kaldıysa?
Ziyere'yle, Yenice'nin kirazları birincilik için kapışır...
Statyumda esnaf resmi geçit yapar...
Halk mutludur, fener alayları eşliğinde "simsim" oynanır.
Davul-Zurna sesleri inletir meydanları...
Belediye bandosu "Zeytinyağlı yiyemem" türküsünü
büyük bir ciddiyetle çalar!
Coşku vardır, M. Kemâl heyecanıyla yaşanan.
Gönüllerde hissedilir, Samsun'dan yola çıkan "bayrak"
Amasya'ya gelmiştir...
Ve 22 Haziran'da göndere çekilmiştir...
Yedi düvele meydan okurcasına.

Dilek Ablam çok üzgün...
"12 Haziran" tedavûlden kalkmış.
Ah ablam, ne değişmedi ki?
Örneğin bizler; çağa ayak uydurmadık mı?
Dostluklar, kardeşlikler, akrabalıklar...
Sınıfsal ayırım süzgecinden geçmedi mi?
Dün yaşadık, düşenin dostu olmaz.
Halime Halam hariç, yokluk günlerimizde kapımızı çalardı...
Elinde yarım kilo tereyağı...
Garip anacığımın gönlünü ederdi.

Yine de Tarık Abimin futbolu, Yılmaz Abimin kaleciliği,
Ayşin Ablamın cazibesi hâlâ çocukluk anılarımda...
Ve unutulmaz karakterler; Dündar-Keriman kardeşler...
Güzeller güzeli Ülker Abla...
Özetle Çavuşluoğulları satırlara sığmaz...
Hepsi birer değer, hepsi birer masal...
Keşke biri çıksa da, Amasya'nın bilinmeyen yüzünü yazsa...
Asıl zenginliğini, ailesel insan malzemesini.
Babamın dayısını ilk sıralara koysa.

Macit CÜNÜNOĞLU