Biz kim, barış yapmak kim?
Üç yıla yakın oyalandık işte!
Sonra?
Dön başa: “Nerde kalmıştık?”
Ateş, barut, kan...
Ardından cenaze törenleri, kahrolası trajik sahneler!
Otuz küsur yıl yaşadık...
Bıkmadık mı?
“Şeytan azapta gerek” sözü sanki bizim için söylenmiş...
Rahat yok, huzur yok!
Kuyruğu kapıya kısılmış yalancı bir iktidar...
Güven vermeyen, gayri samimi, üstelik saldırgan...
Tencere yuvarlanıp kapağını bulmuş...
Muhatabı İmralı ile Kandil!
Al birini vur öbürüne...
Lâkin bedel ödeyen yoksul halk çocukları...
Ve geriye kalan gözü yaşlı analar!
Zor dostum zor, bu ülkede kalıcı barışı kurmak...
Çünkü kirli siyaset var...
Yoz, kanlı, gözü dönmüş!
Varsa yoksa iktidar hırsı, oy telaşı...
Aptal yerine konulan seçmen kitlesi...
Gelsin sandıklar, atılsın oylar...
Fiyakalı balkon konuşmaları...
Boşa geçen yıllar!
Eee, n’olacak şimdi?
Koalisyon mu, erken seçim mi?
Görüşmeler sürüyor...
Yalnız CHP’nin işi de zor...
Çünkü kapıda MHP...
Kasabın önündeki kedi...
Dört gözle bekliyor patronun uzatacağı eli!
O el ki yıllarca tutuldu, hiçbir zaman geri çevrilmedi...
Al takke ver külah...
İstikamet AKP’nin ince beli!
Asla kırılmasın, destek verilsin daima!
Mahkûmuz bu manzarayı seyretmeye...
Gidecek yer kaçacak delik de yok...
Oynanan oyun sanki Tuluat Tiyatrosu...
Sahnede asıp kesen İbiş...
İpler Saray delisinin elinde...
Üç oyuna bir bilet...
Hoş geldin Direklerarası!
Evet, politika güzel sanattır...
Keyiflidir, eğlencelidir...
Topluma yön verip devlet idare edersin.
Lâkin kötüsünün eline düştü mü...
Veziri rezil eylersin!
Aynen bugün olduğu gibi.
Suriye dersin, elinde kalır masat...
İleri demokrasi dersin, kıblen olur Arap...
Her şey birbirine karışır...
Bedel öder halk...
Dilencileşir, farkında olmazsın...
Ve yerlerde sürünür insanlık...
Ağlayacak duvar sığınacak liman bulamazsın
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder