Kara lastik!

Macit CÜNÜNOĞLU

Lastik ayakkabıdan naylon poşete uzanan çileli bir yolun macerası...
Marka: Gislavet, mam-ı diğer Cizlavet.
Menşei: İsveç.
Hikâye otuzlu yıllarda başlar ve günümüze kadar sürer.
Aslında oto lastik markası olan ürün ülkemizde
"kara lastik" olarak ünlenmiştir.
Monoblok tasarım, fevkalâde işlevsel...
365 gün giyilecek özellikte, altı delinmediği sürece yaz-kış kullanım...
Bir de mes lastiği alırsanız duble ayak koruma!
Yoksulluğun simgesidir ama ne zaman sınıfsız
toplum olduk ki?
Zaten milletin efendisi köylümüz kara lastikle,
çarıkla anılırdı...
Nazım bile şiirlerinde yaşanan sefaleti dile getirmedi mi?
Şimdilerde de moda olmuş, genç kızlarımız
lastik çizme giyiyorlar, tabii çağa ayak uydurup cilalanmış.
Pek de yakışıyor haspalara, pırıl pırıl, geçmişe nazire yaparcasına!

Petrol türevlerini yaygınlaşmasıyla plastik çağın
başlangıcını geçtiğimiz yüzyıl yaşadık.
Hem de mutfaklarımızda.
O güzel bakır kaplarımız, tepsilerimiz melamin
denilen illetin kurbanı oldu.
Biliyorsunuz, son noktayı da alüminyum koydu!
Daha bitmedi, naylon çorap, naylon don-gömlek
derken geldik naylon poşete.
Kızılca kıyamet.
Ortalık gürültüden geçilmiyor.
Neymiş efendim; doğayı kirletiyormuş.
Doğru, var mı itirazınız?
Eskiden file, zembil, kesekâğıtı, bez torba vardı...
N'oldu onlara?
Unutuldu mu?
Tabii cam şişe, kavanoz da vardı...
Zaman zaman hatırlanan.
Öyleyse paralı poşete karşı çıkmanın bir manası yok.
Hele çevreciliğin bir ucundan tutalım...
Bakın görün, hayatımızdan çıkartılacak ne çok malzeme var.
Ayrıca iki de bir Kızılderililerden örnek veririz...
Torunlarımıza bırakacağımız miras hakkında...
En çok da gezegenimizi kullanırız...
Matah bir nesilmişiz gibi!