Hatıralar arasında...

Öğrencilerimle-Mahmatlar

Mahmatlar ilk tayin olduğum yer.
Tokat yolu üzerinde, Amasya'ya 22 km. uzaklıkta.
Öğretmen okulundan 68'de mezun oldum...
"Alnımızda bilgilerden bir çelenk, nura doğru koşan gençleriz..."
Köy küçük, iki derslikli okulu var.
Ben 1, 2, 3'üncü sınıfları okutuyorum.
Tabii okula ilk kez başlayanlarla okuma-yazma heyecanını yaşıyorum.
Yedi yaşındalar, alfabe ile tanışacaklar.
Bazen telaşımdan rüyalarıma giriyorlar; bir an önce okuyup yazsalar.
Neyse, zaman çabuk geçti...
İki üç ay içerisinde mesele hâllolup normal ders düzenine geçtik.

İdealistmişiz, tek odalı evde kalıyorum.
Başucumda beş numara lamba...
Geç saatlere kadar kitap okuyorum.
Yeni bilgilerle haşır neşir olunca özgüvenim artıyor.
TÖS üyesiyim, 69 yılında ilk öğretmen boykotuna katılıyorum.
Mutluyum, gururluyum.
Siyasetin derinliklerine daldıkça ülkemin kurtulacağına inanıyorum.
O zamanlar anti Amerikancılık moda...
6. Filo denize dökülmüş, gençlik ayakta.
Âdeta isyan günleri.

Zirve 15-16 Haziran direnişiyle gerçekleşiyor.
Sonrası malûm, 12 Mart darbesi, ilk iş olarak 61 Anayasası'nın
budanması...
Uzunca süren karanlık yıllar.
Bu arada askerliğimi yapıp Giresun'un bir köyüne atanıyorum.
Siyasî kimliğim iyice olgunlaşıp epeyce yol almışım.
En azından ben öyle hissediyorum.
Tabii öğretmenlikten ayrılmam uzun sürmüyor...
İki yıl görev yaptığım köyümle vedalaşma...
Sonra ver elini İstanbul.

Bütün bunları tekrar tekrar niye mi yazıyorum?
Sebebi açık...
Öncelikle bir döneme ışık tutup tarihe not düşmek...
İkincisi bireysel hatıralarımı ölümsüzleştirmek.
Çünkü büyük torunum bu yıl ilkokula başlıyor.
Anne babası çok heyecanlı...
Tabii ben de.
Geçmiş sürekli gözlerimin önünde.
Torunum okuma yazmayı çabuk öğrenip yazdıklarımı paylaşırsa...
Ne mutlu bana.
Daha ne isterim şu kısacık hayatta!

Macit CÜNÜNOĞLU