bir şair vardı, öğretmen

03 Ocak 2015

Kaybolan Şeref!

 

Kaybolan Şeref!
Macit CÜNÜNOĞLU
macitcununoglu@gmail.com
03 Ocak 2015, 17:03
                           
Türkiye nasıl tarif edilir?
Bence mutsuz insanlar ülkesi!
Fakiri, zengini, orta hâllisi...
Gülümsemek hayâl...
İçten selâmlama çoktan tedavülden kalkmış...
Yalnız 2014’te iş kazalarında ölen işçi sayısı 1.886...
Gerisini siz tasavvur edin!

Evet, mutlu bir azınlık var...
O da iktidar sahipleri ve onunla yağlı ballı olanlar...
Yeni zengin sınıfı...
Müteahhit, marketçi vs.
Son on iki yılda yepyeni bir politikacı tipi türedi...
Başta “hacı”, doğal olarak da dindar, muhafazakâr...
Öyle eskiye, geleneklere bağlı değil...
Ağaç gördü mü keser, yeşil gördü mü gökdelen diker...
Tuhaf bir durum yani...
Dolarcı, servet düşkünü...
Havuzlu villadan, rezidanstan aşağısına tenezzül etmez...
Kapılarının önünde cipler, vipler, it sürüsü korumalar...
Kısacası kibir azamet paçadan akar...
Ve ülke yönetirler!

Arkalarında yüzde elli oy desteği...
İki kişiden biri...
Aldatılmış, afyonlanmış...
Ne derseniz deyin...
Sonuç itibariyle on iki yıldır iktidarlar, üstelik muktedirler.
Dedikleri dedik, çaldıkları düdük...
“Kaşının üstünde gözün var” demeye gelmez...
Anında makul şüpheli sıfatıyla yaftalanırsın...
Ve kıçı kurtarana kadar Kemalist avukatlara kaz olursun...
Ki onlarda ev geçindirecek...
Yolmakta yerden göğe haklılar!

Ya muhalefet?
Onları sormayın gitsin...
Hele şimdi, seçim zamanı...
Herkes düşmüş kendi derdine...
Mühim olan liste...
Bilirsiniz, alışmış kudurmuştan beterdir...
Bir kere ceylan derili koltuklara oturmaya gör...
Alttan alttan okşar seni...
Kimliğin değişir, farkında bile olmazsın!

Öyleyse “böyle gelmiş böyle gider" deyip...
Uşşak makamından devam edelim...
“Akşam oldu hüzünlendim ben yine...
“Hasret kaldım politikacının halisine...”
Haydi, hep birlikte kadeh kaldıralım:
Canım ülkemin kaybolan haysiyetine!

Hiç yorum yok: