“Umut”, “Sürü”, “Duvar”…
Yılmaz Güney imzalı üç film ve…
Tuncel KURTİZ.
Tiyatronun efsanevî oyuncusu yaşamını yitirdi.
77 yaş erken mi, geç mi?
Göç edene bağlı, gönüllerde yaşıyorsa erken…
Fazlalıksa koyver !
İşte Tuncel Kurtiz böylesi bir şahsiyetti…
Gönül bağından öte kuşağımın akrabasıydı…
Baba, abi, amca, Ramiz Dayı…
Nasıl da yüreğimiz yandı!
Hangi özelliğini anlatsam bilmem…
Tiyatroculuğunu mu, sinemacılığını mı?
Ya şiirsel sahneleri…
Mısralar dilinden dökülürken…
Eşlik eden yüreği vardı…
Sular, seller…
Çağlayan gibi akan!
Tuncel Kurtiz İda dağını hatırlatır…
Yaşadığı mekân.
Mitolojinin içinden kopup gelen insan…
Tanrı Zeus…
Kardeşi Poseidon.
Çıktı mı sahneye…
Söz o’nun, mizansen o’nun…
Artık tarihtir o.
El sallar emeğe, aydınlığa, dostlarına…
Bütünleşir yarınlarla…
Sımsıcak, dostça, kardeşçe…
Çok çoook büyüktür USTA.
Nasıl da acıyla kıvranır yüreğimiz…
Öldü!
Aslında söz vermişti…
87’yi, 97’yi görecekti…
Bizle beraber yürüyecekti!
Acelen neydi Usta?
Nasıl düştün sonsuzluğa?
“Görecek güzel günler” vardı derdin…
Hepsi şaka mıydı?
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder