bir şair vardı, öğretmen

17 Şubat 2019

Cemal abi


Cemal Kıral

Cemal abi de sonsuzluğa göçmüş.
Sendikacılık yıllarımda DİSK'in Ege Bölge Temsilcisi'ydi.
Yetmişli yıllar, tabii o zamanlar genciz.
Soldan esiyor rüzgâr.
Devrim yolunda "İleri Demokratik Düzen" için kavga veriyoruz.
En ön safta DİSK ve bağlaşıklıkları.
Zincirleri kıra kıra iktidara yürüyoruz!









Fakat komşudan (Bulgaristan) kötü kokular geliyor.
Türkler baskı altında, komünist devlet tarafından
asimilasyona zorlanıyorlar.
Başta da hayranlıkla izlediğimiz Jivkov var.
İzahı zor ama sosyalizmin cilvesi...
Hem de "ulusların kendi kaderlerini belirleme hakkı" 
ilkesine sıkı sıkıya bağlı ülkede!

Yıl: 1977
Beyoğlu'ndayız.
Galatasaray Kulüp binasının karşındaki kebapçıda.
Cemal abi, rahmetli Aybars (Güner) ve ben; ocakbaşındaki
Sadık ustanın "canım benim" seslenişleri altında
siyasî sohbete dalmışız...
Soruyorum bilge adam Cemal abiye:
"N'olacak Bulgaristan'nın hâli?"
Kendinden emin ifadeyle cevaplıyor:
"Üst kültür alt kültürleri asimile eder."
Hımmm! Demek böyle...
Marksist teoriyi de yeni yeni öğreniyoruz.
Büyük usta diyorsa kesin doğrudur!
Koyver gitsin azınlıkları!
Hem TKP Merkez Komitesi Üyesi Cemal Kıral
abimizden daha iyi mi bileceğiz?

Hey gidi yıllar, nereden nereye...
Şimdi karıncanın hakkını bile savunuyoruz.
Çünkü inancımızdan önce insanlık geldiğini,
özgürlük için demokrasinin vazgeçilmez olduğunu
 geç de olsa öğrenmiştik.

Cemal abi de ölmüş, 86 yaşında...
İzmir denince aklıma gelen ilk isim...
Ve ocakbaşındaki rakı sohbetimiz.
Kimler geldi kimler geçti hayatımızdan...
Unutamayacağım karakterlerden biri de Cemal abi...
Nurlar içinde yatsın.

Macit CÜNÜNOĞLU


Hiç yorum yok: