bir şair vardı, öğretmen

22 Temmuz 2016

Canım ülkem benim!


Ülkenin manzarasını gördükten
sonra dayanılması gerçekten zor...
Ne siyaset siyasete benziyor, ne devlet devlete!
Varsa yoksa Paralel'in peşine takıldık gidiyoruz...
Nereye mi?
Kim bilir...
Ancak hayra alamet olmayacağı kesin.
Geçmişte anketçiler memleketin en güvenilir kurumlarını yayımlardı...
Asker hep başta gelirdi...
Neyse...
Bizler o devirleri de biliriz ya!
Nihayetinde OHAL'e kavuştuk...
Sorgusuz sualsiz rejimin diğer adı.
Parlamento devre dışı, hukuk tatilde.
Dikensiz gül bahçesi.
Ohhh!
Senaryoya tam uygun.
Evet, ülkemiz artık yalnız.
İyice içene kapandı.
Saray'ın karanlık gölgesi altındayız.
Hastalıklı, nemli.
Bilirsiniz; dayanılması ne kadar da zordur.
Bu saatten sonra umut tacirliği yapmanın anlamı da yok.
Haramiler dünyasındayız.
Bir masal gibi.
Deyin ki "Binbir Gece".
Güneşin doğduğu topraklarda "ışık" bize küstü.
M. Kemal sanalmış...
Cumhuriyet kâğıttan kaplan...
Demokrasi derseniz; zaten oldu bitti inanmadım.
Çünkü soytarılar düzeni.
Bundan sonra ne mi olacak?
Döt kıllarının iktidarı keyif çatıp ülkeyi yeniden dizayn edecek...
1923'ün intikamını alırcasına.
Şerefine TÜRKİYE!
Canım ülkem benim!



Hiç yorum yok: