Utanmak!

Macit Cününoğlu

Arap Bahar'ının çamurları ülkemize yağıyor...
Her şey beş yıl önce başladı...
Tunus'ta...
Libya, Mısır derken iş Suriye'ye dayandı.
Başındaki Esad çetin ceviz...
Arkasında Rusya...
Soğuk Savaş döneminin en önemli kalesi...
Yıkılsa da miğrabı koruyan Sovyet artığı...
Ve lideri NeoÇar Putin.
Vazgeçer mi Ortadoğu'dan...
Havlu atar mı?
Yılların birikimi, yılların çıkar ilişkisi...
Ah zavallı ülkem...
Çok çabuk düştü tuzağa.

Başımızda muhteris bir Sultan...
Yüzde 52 ile seçilmiş...
İhtiras sahibi, kibir budalası...
Tipolojisini incelerseniz roman kahramanı...
Ancak kime ne anlatacaksınız...
Halk hayran, Baykal hayran...
Sanırsınız Millî Mutabakat Korosu...
Tek ses yükseliyor Ankara'dan!

Ancak bir bomba patlıyor...
Türkiye'nin kalbinde.
28 ölü, onlarca yaralı...
Sarsılıyor ülke....
Aslında ülke ülke değil; Suriye.
Başlıyor siyaset: "Vatan-Millet" nutuklarına...
Kahrolsun, lânet olsun...
Bu düzenin sahiplerine.

Yoruldum ve de yılgınım...
Uzunca bir süredir klavyemin başına geçmiyorum.
Lâkin şahit olduklarımız dayanılır gibi değil.
Ya çektiklerimiz?
Hergün şehit haberleri...
Memleket mezbaha...
Söylemler iğrenç, aşağılık...
Kahrolsun böyle milliyetçiliğe...
Kahrolsun böyle dinciliğe...
İnanın bu ülkede yaşadığımdan, insanlığımdan utanıyorum!