Pazartesileri iple çekiyorum...
Dünkü gibi...
Adres Erenköy, Kazım Karabekir Kültür Merkezi.
Faslın kralı, musikinin zirvesi...
Kimler yok ki...
Üstatlardan kurulu nefis bir saz heyeti...
Utlar, kanunlar, ritim sazlar...
Neyde Aydın...
Ve enerji patlaması; şeflerimiz Serfiraz ile Figen hanımefendilerden...
Çalışmaya Bahar’ın buğulu sesi de eşlik edince...
İyi geldi...
Hem de öylesine ki...
Yorulduğumu, sıkıldığımı fark ettim...
Kirli siyaset, seviyesiz politikacılar, sığ ideolojik yapılanmalar...
“Aman tanrım!”...
“Dünyam bu mu?” dercesine...
Neyse ki imdadıma sanat yetişti...
Bir nefes, oksijen, hayatın akışı içinde bir mola...
Ve huzurlarınızda Bimen Şen:
"Yüzüm şen hatıram şen meclisim şen mevkiim gülşen
Dilim şen hemrevim şen hem serim şen hemdemim ruşen
Nasıl şen olmasın gönlüm bu bezm-i iyşu iştrette
İçen şen söyleyen şen dinleyen şen, yar ü ağyar şen”
Nurol üstat...
İyi ki varsın, iyi ki yaşamışsın...
Ve Ermeni olmana rağmen Türk musikisine yüzlerce eser kazandırmışsın...
Hem de başyapıtlar.
Öylesine ki...
Fasıl dediğimiz saz heyeti senle başlar, senle coşar, senle biter...
Örnek mi...
"Al sazını sen sevdiceğim şen hevesinle
Çal söyle benim şarkımı sevdalı sesinle
Ben dinleyeyim ağlayayım gizlice böyle
Çal söyle benim şarkımı sevdalı sesinle”
Ve daha niceleri...
Özetle dün coştum duruldum...
Hüzünlendim ağladım...
Hep Bimen Şen vardı...
Dört bin yıl öncesinden sesleniyordu yüreğime...
Enderûnî Vasıf Bey’in sözleriyle...
“Bensiz ey gül gülşen-i âlemde mey nûş eyleme
Andelîb-i aşkını hasretle hâmûş eyleme
Gönlümü sahbâ-yı hicrânınla bîhûş eyleme
Her ne cevr eylersen et ahdı ferâmûş eyleme”...
Artık Pazartesileri adresim belli...
Fasıldayım...
Ve popüler siyasete arkamı dönüp hayatımı yaşayacağım...
Dostlarım musikişinaslarla birlikte; başrolde Bimen Şen...
Arkasından Kemanî Sarkis, Tatyos Efendi derken...
“Her gece semâda ararım seni
Yıldıza mehtâba sorarım seni
Mestâne ağlayıp anarım seni
Girersin rûyama sararım seni
Gonca zannederim koklarım seni
Sînemde can gibi saklarım seni”
şarkısını terennüm ederek yüzyıl öncesine, 1915’e bakacağım!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder